vrijdag 5 januari 2007

The Sights of Paradise

Seeing is believing. But should one believe all that one sees?


Vandaag neemt Sarah ons mee om de typisch toeristische plekjes op Aruba te bezichtigen. Je kent dat wel, de plekken die je gezien moet hebben wil je kunnen zeggen dat je op Aruba bent geweest. Eerst gaan we naar de Natural Bridge. Die is in september 2005 ingestort. Op school leerde ik dat Aruba een koraaleiland is. In de brokstukken is wel goed te zien dat er koraal is ingebed in wat volgens mij vulkanisch gesteente is. Ik had gedacht dat het minder druk zou worden daar nu de brug was ingestort, maar ik had de menselijke natuur verkeerd ingeschat. Volgens mij komen er meer toeristen nu kijken dan daarvoor. Zouden het allemaal ramptoeristen zijn?

Vervolgens zijn we naar Casibari gereden. Dit is een park met rotsformaties. Raar eigenlijk dat niemand mij ooit heeft verteld hoe die zijn ontstaan. Ik bedoel, het is alsof iemand die rotsen (die ettelijke tonnen moeten wegen) op elkaar heeft gestapeld. Misschien dachten de mensen vroeger dat reuzen dat hadden gedaan? O nee.., ik zit aan Ayo te denken. In het park ben ik ook een plant dat op een braamstruik lijkt tegengekomen, maar zouden bramen ook in de tropen groeien? Er hingen vruchten aan die ook erg veel op bramen leken, maar ik durfde ze niet te proeven... Wel hebben we bij het snackbar tegenover het park heerlijke pastechi's gegeten. Zo hoort een pastechi te smaken.

De ochtend was al ver verstreken toen we richting Palm Beach en West Punt reden. Het was leuk om onze oude zwemstek, Arashi, weer eens te zien. Ik was ook vergeten wat een luxe huizen er waren in Palm Beach. Je zag wel waar de vermogenden op Aruba wonen. De mooie duinen waren ook een aanblik die ik was vergeten. Waar zo'n reis toch nog goed voor is.

Op nu naar Rebecca, althans Joshua en ik. Amanda opteerde er voor om naar huis te gaan om haar lied voor morgen te oefenen. Bij Rebecca aangekomen werd ik bijna meteen naar de keuken gedirigeerd om 'cream corn' te maken. Ik was eigenlijk vergeten dat dat mede de bedoeling was. De saus werd dit keer met soja-melk gemaakt. Dat was voor mij voor het eerst. Gelukkig had ik ook nog de tijd om met Leroy bij te kletsen. We konden zo wat ideeën uitwisselen over zijn marketing technieken. Ik had Amanda beloofd niet te lang te blijven, dus toen Rebecca klaar was met koken zijn Joshua en ik, met voedselpakketten, naar huis gegaan.

De foto's die vandaag waren genomen moesten nog ergens ge-upload worden zodat we ze in Nederland beschikbaar zouden hebben. Dus heb ik de laptop van mijn vader maar aan het werk gezet.


Morgen zou onze laatste dag zijn op Aruba.

Geen opmerkingen: