Kerst 2006. Weer vroeg wakker. Iedereen "Bon Pascu" gewenst. Twee tantes uit de VS aan de lijn gehad. Helaas niet met onverdeeld goed nieuws. Een neef van mij schijnt er erg slecht aan toe te zijn. Het herinnert je eraan dat er in dit leven geen ongemengde vreugde bestaat. Ook Amanda's zus en haar moeder bellen. De telefoon gaat van hand tot hand.
Mijn moeder is druk in de weer met de kerstmaaltijd. Mijn oudste zus (Rebecca), haar man (Leroy) en twee kinderen (Revaline en Danian) komen. De middelste zus (Sarah), haar dochter (Rowena) en haar vriend (Anton) zullen er ook zijn. In totaal 13 mensen dus. Mijn moeder is het niet meer gewend om voor zoveel mensen te koken. Als het gevogelte bijna klaar is maak ik cream corn. Terwijl ik bezig ben komt iedereen binnenwaaien. Het is voor het eerst dat mijn ouders al hun kleinkinderen bij zich hebben met kerst. Als alles in gereedheid is gebracht mag Wela Scylla het dankgebed uitspreken. Vier generaties staan op dat moment voor de Heer. Toch een bijzonder voorrecht.
Na een toast wordt het eten opgeschept. Het menu bestaat uit:
- Gebraden gevogelte met jus.
- Rijst met bruine bonen
- Asperges bedekt met plakjes gekookte ei.
- Advocado (de advocado's hier zijn echt enorm, nog groter dan een grapefruit in Nederland, en vol van smaak.)
- Gestoomde jonge wortels in boter overgoten.
- Cream Corn
- Cranberry Sauce
Tijdens het eten wordt er zo levendig gediscussieerd (altijd raak als Leroy erbij is) dat de volwassenen vergeten dat de cadeau's moeten worden uitgepakt. Maar Rowena heeft een drukke agenda dus het moet wel op tijd gebeuren. Zoals altijd is de Kerstman niemand vergeten, maar het is wel frappant dat hij wist waar hij de cadeau's moest afleveren dit jaar. Na het eten wordt er lang na- en bijgepraat over van alles en nog wat. Al met al een zeer geslaagde dag.
Al gauw is de dag om, en is het weer tijd om in bed te kruipen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten