Grapes of Wrath? Not if they're from by the Sea!
Vandaag iets later op dan de afgelopen dagen: vijf over half acht. Joshua en mijn vader zijn natuurlijk al lang en breed wakker. Wat ze allemaal al hebben besproken weet ik niet, maar op een gegeven moment grapt mijn vader dat hij lui is. Zegt Joshua: "Je moet niet lui zijn Opa, want dan kus je de duivels oor." (Work that one out by yourself.)
Vanmiddag gaan we bij Rebecca en Leroy op bezoek. Revaline en Rowena moeten oefenen voor een optreden in de Sabbatschool aanstaande zaterdag. Als we een gitaar voor Joshua kunnen regelen speelt hij misschien mee. Maar dat zien we morgen wel.
We rijden met Rebecca eerst naar Sarah. Daar kunnen de meisjes afspreken wat ze gaan spelen en kunnen ze meteen oefenen. In eerste instantie zal Rowena op de keyboard begeleiden terwijl Revaline blokfluit speelt. Maar het stuk zal meer oefening vergen dan dat er tijd voor is. Dus besluiten de dames om samen blokfluit te spelen.
Als het oefenen voor vandaag is afgelopen rijden we naar het huis van Rebecca en haar gezin. Als er wordt geopperd om zeedruiven te gaan plukken zeg ik daar geen nee tegen. Zeedruiven zijn vruchten van planten die groeien op het strand. Het zijn een van de weinige vruchten die Amanda niet blijkt te kennen uit haar geboorteland. Het is nu niet echt de tijd voor de druiven, maar omdat het zoveel heeft geregend hebben we misschien geluk.
We rijden naar Grape Field (druivenveld) en komen een heleboel kale (d.i. zonder vruchten) planten tegen. Maar we hebben inderdaad geluk. Er zijn een paar planten (op het strand lijken het struiken, grote struiken, maar toch. Maar in tuinen groeien ze uit tot heuse bomen) met trossen zeedruiven. Ze zijn lang niet allemaal rijp, en als ze nog een beetje groen zijn smaken ze ziltig. Maar eenmaal gerijpt worden ze dieppaars en lekker zoet. Maar ik heb in geen 15 jaar zeedruiven gegeten dus ziltig of zoet, ik schuif ze naar binnen. Ik moet de druiven die ik Amanda aanbied wel zorgvuldig uitzoeken. Ze moet nog aan de smaak wennen en ik wil natuurlijk dat haar eerste indruk positief is. Als we genoeg gegeten hebben maken we een kleine wandeling langs het strand. We verzamelen hersenkoraal en schelpen voor in de aquarium in Nederland. We luisteren naar het geluid van de branding. Toch een mooie plek om te zijn, hier ...
Weer in huize Labasti genieten we van een heerlijke maaltijd en een geanimeerde discussie. Dan is het weer tijd om te gaan, en is er weer een dag voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten